आफ्नै मनसँग केही कुरा

कल्पनाको संसारमा आधिपत्य जमाउन सफल भएकी, मेरी मनकी रानी, ह्रदयकी राजकुमारी, आज पनि यो सुनसान रातमा फेरी आईपुग्यौ ? बिस्तारै बिरालोको चाल मारेर मेरो सानो मुटुको कुनाबाट मलाई नै चोरेर लाने मेरो जीबनको अखण्ड ज्योतीलाई म के भनुँ । पुर्बिय दर्शनमा ब्याख्या गरिएको कुनै परी भन्दा कम छैनौ तिमी, जसले मेरो कठोर तपस्यलाई भंग गरिदिएको छ । हुन त भौतिक जगतमा आधारित भएर मनको कुराको खेती गर्ने हो भने तिमि मेरो लागी असम्भबप्राय: पनि हुन सक्छयौ । पहिलो भेटमा मलाई नचोरे पनि फेरी फेरी दिनहुँ जस्तो हुने भेटघाटका क्रममा तिमिले मलाई तानिसकेकिछ्यौ । तिम्रो उन्मुक्त हाँसो जसलाई म तुलना गरेर अन्यको दाँजोमा ब्यक्त गर्न सक्दिन । जसले चुम्बकीय शैली अपनाएर ट्याप्पै टिपेको छ मलाई र मेरो दिमागलाई । तिम्रो चुलबुले नयनले प्रहार गर्ने प्रेमबाणको त कुरै नगरौ किनकि त्यसको ब्याख्या गर्न म असमर्थ छु । अझ भनौ तिम्रो सुन्दरताको बर्णन गर्ने मेरो शब्द भण्डार रित्तो रित्तो छ ।