नयाँ बर्ष २०६९ - चिसापानी हाईकिङ



लामो समयदेखि राजधानी नजिकै कतै हाईकिङ जाने हाम्रो योजना थियो। बिशेषगरि अमृत दाइ, सुबास भाइ र मैले हाम्रो चिरपिरिचित 'गोङगबु प्लेनम' मा यो सोच तयार पारेका थियौ तर समय भने जुरिरहेको थिएन । त्यसको केहि समय मात्रै अघि हामि अर्थात सुवास र म एकरात क्याम्पिङ गर्न शिबपुरी जँगल गइसकेकोले गर्दा अमृत दाइ केहि बढिनै उत्साहित हुनुहुन्थ्यो । त्यसैले गर्दा हामिले मेसो मिलायौ नेपाली नयाँ बर्षको र चिसापानी जाने निर्णय गर्यो । सञ्जिब पासाले चिसापानीको होटल बुक गरे र सम्भाबित खर्चको हिसाबकिताब निकाले अनि सुबास चै टोली ठुलो पार्न तिर लागे । सुबासका साथीहरु यादब भाइ, सुदिपचा र मेटल भाइ टोलीमा जोडिए भने फ्याङ्को कोलम्बो उर्फ राजेश ब्रो, बिबेक ब्रो साथै गुञ्जन अनि चितवनबाट हाईकिङ कै लागि भनेर बाबु आईपुगे । अनि यसमा थपिइन मेरी पत्नी सृजना !!! यसरी एक-से-एक १२ जनाको हाईके डफ्फा नेपाली नयाँ बर्ष २०६९ को स्वागत गर्न तयार भएर एकाबिहानै सुन्दरीजलमा भेला भए ।

  

 

खाजाको मेसो

सुन्दरीजलको बजारमा हाईकेहरुले बाटोको बन्दोबस्तीको सामान खरिद गरे अनि उकालो नाप्न शुरु गरे । सञ्जिब र बिबेक केहि अगाडि लागे भने म लगायत केहि साथि सुस्तरी फोटोसेसन गर्दै उक्लिन थाल्यौ । साथीहरु आफ्नो ओजन र काठमाडौ प्रदुषणको बारेमा गफिदै थिए । बाटोमा प्रशस्त नेपाली साथीहरु उक्लिदै गरेको र ओर्लदै गरेको भेटियो । मित्रहरुले यसलाई नयाँ बर्ष लगायतका मौकाहरु उपत्यकाबासिले नजिकैको प्रकृतिसँग सँगै मनाउन थालेको र बढ्दो रुपमा रहेको निष्कर्ष निकाल्न भ्याए ।

 

 

हाईकेहरु फोटोको लागि पोज दिदै

 

 

साथको खुशी

 

 

 गर्मिसँग पौठेजोरी खेल्दै अनि शिबपुरी राष्ट्रिय निकुञ्जको हरियालीलाई दृश्याबलोकन गर्दै हाईकेहरु उकालो काट्दै रहे । माथीको ओखरे गाउमा एकछिन सुस्ताए अनि स्थानिय "मकैलोजी", साँधेको चाउचाउ सँग घुट्क्याए । "मकैलोजी"को थप बलले हाईके टोली अगाडि बढ्यो । बाटोको ताप र मकैलोजीको रापले बिस्तारै साथीहरु रसिक बन्दै गए । फलस्वरुप "ननभेज" जोकको बाढि आउन थाल्यो । जोकको राजा चै हाम्रो बिबेक भाइ भए । उनको "दुलाहा पट्टी कि दुलही पट्टी" को जोकले सर्वोत्कृष्ट स्थान हासिल गर्यो । हामि जति माथी जान्थ्यो उति नै दृश्यहरु झन मनमोहक बन्दै जान्थे । साथिहरुको कम्प्याक्ट र डियसयलआर मा क्लिक क्लिक बढ्दै जान्थ्यो । बाटोका वरिपरि फुलेका सुनाखरिले हाम्रो हिडाईमा उर्जा थपिरहेका हुन्थे ।
 

 

 

 एक छिन टुसुक्क थकाई मारौ कि के हो :)

 

 

 काठमाडौ शहर यस्तो देखिने रै'छ

 

 

भन्ज्याङलाई पार गरेर हामी अझ अगाडि बढ्यौ । त्यताबाट नुवाकोट जिल्लाका रमाईला गाँउहरु देखिन्थे । जँगलको बिचबाट हामि ओरालो झर्दै गयौ र एक घण्टा जस्तोमा गन्तब्य अर्थात चिसापानि पुग्यौ । डाँडामा अबस्थित त्यस ठाँउ स्वदेशी तथा बिदेशि पर्यटकले भरिभराउ देखिन्थे । पहिले बुक गरेको होटलमा जिउ बिसायौ र खाजा खायौ । सञ्जिब पासा र बिक्रम भाइ "मकैलोजी" खोज्दै गाँउ पसे, म र बाबु यसो पल्टियौ अनि अरु साथिहरु नजिकै तिर घुम्न गए ।

 

साँझमा महफिल जम्यो । बिदेशि रक्सीमा नेपाली जिब्रोहरु मजाले फट्कारिए । अबेला गरेर हामिले खाना खायौ । खाना पछि पनि जोश घटेन, बरु बढ्यो । मध्यरात सम्म साथीहरु नेपाली, अँग्रेजी र हिन्दी गीतमा कम्मर मर्काई रहे, म भने निद्रादेबीको काखमा पल्टिँए । बिहानै टोली उठ्यो "न्यू ईयर रिजोलुशन" का साथ । अनि ब्रेकफास्ट गरेर शहर तिर फर्कियो । हाईके टोली प्रकृतिसँग मस्त हुदै रमाउदै त थियो नै "मकैलोजी" लाई पनि भरपुर उपभोग गर्यो।

केहि तस्बिरहरु - 

 

खोई, थकाईले फोटो राम्रो आएन

 

 

  के रै'छ आजको समाचार: यादव भाइ कला र शैली पेज हेर्दै

 

 

 यात्रा जारी छ

 

 

 बनैभरी सुनाखरी ढकमक्क फुलेका

 

 

 मनमोहक हरियाली दृश्य (भन्ज्याङ नजिकवाट देखिएको )

 

 

चिसापानीबाट देखिएको

 

 

चिसापानी वरपर तिेर हाईके हरुको घुमाई